Kolażystki i kolażyści – profile twórcze artystów – Marlena Machnio

W moim subiektywnym zestawieniu, prezentuję profile czterech ciekawych twórców/twórczyń zajmujących się kolażem (ale też postprodukcją). Interesują mnie przede wszystkim motywy pojawiające się na kompozycjach jak i indywidualna motywacja autorów. Muszę przyznać, że nieustannie rozglądam się za sztuką różnorodną, tworzoną pod wpływem silnych bodźców (wewnętrznych i zewnętrznych). Oto najciekawsze nazwiska.

Sandra Ceballos

Artystka wizualna kubańskiego pochodzenia, czołowa działaczka ruchów oporu artystów/ek wobec władzy kubańskiej. Akademię Sztuk Pięknych San Alejandro na Hawanie ukończyła w 1985 roku. Tworzy sztukę multimedialną, działa też w teatrze.

Kolaże Sandry Ceballos, to przede wszystkim rysunki i obrazy – wizje wykonane w kolorach monochromatycznych, połączone są z gwaszem, akwarelą czy wyciętymi obrazami (wizerunkami kobiet, przedmiotów itp.). Prace zawierają najczęściej ręcznie zapisywane notatki artystki. Jak podkreśla wielu teoretyków, są to głównie komentarze odnoszące się do wydarzeń polityczno-społecznych.

Jej kolaż zatytułowany Salto al vacío con polivit z cyklu El Habana Times został sprzedany za 2 375 dolarów we wrześniu tego roku w domu aukcyjnym PHILLIPS. Warto podkreślić, że mimo znaczącego wkładu artystki w rozwój rodzimej sztuki, na przełomie kilku ostatnich lat jej działalność uległa zapomnieniu (mówię tu o środowisku aukcyjnym). Lata świetności przypadały na schyłek lat 90. XX wieku oraz rok 2008.

Collier Schorr

Amerykański artysta i fotograf mody znany z portretów fotograficznych, łączących elementy realizmu i fikcji. Jego prace podejmują tematy społeczno-polityczne, z naciskiem na sprawy tożsamościowe i genderowe.

Schorr pracował w latach 80. i 90. jako krytyk sztuki. Wystawiał się na wielu prestiżowych wydarzeniach i w topowych galeriach sztuki np. Biennale w Whitney (2002), Galeria 303 w Nowym Jorku, Galeria nieżyjącej już Barbary Weiss w Berlinie. W 2008 roku otrzymał nagrodę od American Academy w Berlinie.

Kolaże artysty jak i inne prace były często publikowane w modowych żurnalach. Miały w konkretny sposób opisywać modę lat osiemdziesiątych, podczas gdy artyście zależało przede wszystkim na konstruowaniu znaczeń tożsamościowo-emancypacyjnych. Schorr łączy rysunki, zdjęcia i fragmenty czasopism tworząc kolaż informacyjny, obrazujący przemyślenia artysty wobec relacji fotograf – widz – obiekt. Jego działania sytuowały się w kontrze do realiów wyraźnie kwestionujących rewolucyjne społeczności.

David LaChapelle

Amerykański artysta, fotograf i reżyser filmowy. Zasłynął jako autor kontrowersyjnych zdjęć znanych osobistości np. Paris Hilton, David Beckham, Avril Lavigne, Lady Gaga, Britney Spears. Został uznany za pierwszego prawdziwego spadkobiercę Andy’ego Warhola, stając się tym samym ikoną współczesnej popkultury.

W latach 80. współpracował tak jak i Collier Schorr z nowojorską 303 Gallery. Jego prace wielokrotnie gościły na okładkach prestiżowych magazynów o modzie takich jak Vogue, Vanity Fair, Vogue Italia czy Vogue Paris.

Zainteresowanie artystą na rynku znacznie wzrosło po roku 2008 i co ciekawe sukcesywnie podnosi się od tego właśnie momentu. Na tegorocznej aukcji, zapłacono ponad 9 tysięcy dolarów (Phillips) za pracę, która nie tyle reprezentowała bliską mi technikę, co stanowiła fotograficzną dokumentację zagadkowego kolażu wcześniej stworzonego na ścianie. Stanowił on tło dla kobiety siedzącej topless na niewielkiej pufie, spoglądającej bezpośrednio na widza. Moje zainteresowanie pracą zatytułowaną Milla Made a Collage (1995) wynika z zaistnienia ciekawej sytuacji – jedna technika służy za przekaźnik innej. Obydwie formy są natomiast niezwykle ciekawe.

Carol Bove

Amerykańska artystka urodzona w 1971 roku w Genewie. W 2010 r. była rezydentką w Yale University Art Gallery, gdzie prowadziła badania nad historią architektury kampusu Yale oraz konserwacją obrazów w kolekcji Galerii.

W swojej twórczości wykorzystuje bardzo różne materiały tj. stal, beton, książki, korzenie, pióra itp. Jej niejednoznaczne działania znajdują się na pograniczu rzeźby, instalacji, i rysunku (odnajduję w nich założenia asamblażystów). Jej wcześniejsze prace – rysunki nagich kobiet inspirowanych estetyką modelek Playboya stanowiły ciekawe odniesienie do zagadnień cielesności człowieka. Co ciekawe, artystka w swoich działaniach wykorzystywała także prace innych artystów, co jest dla mnie ciekawą (lecz wciąż) kontrowersyjną formą ekspresji. Zwłaszcza w dobie tak silnie egzekwowanych praw autorskich.

Przeglądając prace artystki, zainteresowałam się kolażem zatytułowanym Untitled (Martha Rosler Collage). Przedstawia on zbiór kilkudziesięciu nagich, uśmiechających się do widza kobiet. Znajduje się w prywatnej kolekcji i został sprzedany za 3,250 funtów w 2016 roku. Równie inspirujący okazał się fotokolaż zatytułowany Strawberries Need Rain (After Dark Photo Collage).

Źródła ilustracji:

Sandra Ceballos

Collier Schorr

David LaChapelle

Carol Bove

Artykuły, które również mogą się Tobie spodobać